الگوهاي اشتباهات پزشکي در جراحي
صفحه 1 از 1
الگوهاي اشتباهات پزشکي در جراحي
الگوهاي اشتباهات پزشکي در جراحي
دادههاي برگرفته شده از مقالات طبي و جراحي نشان دهنده ارتباطي بين پيامدهاي خوب و تجربه در پزشکان بيمارستاني و خارج بيمارستاني است. روي ديگر سکه نيز به طور گستردهاي در نظر گرفته شده است و آن اين که پيامدهاي بد به طور عمده از بيتجربگي پزشکان نشات ميگيرد. مطالعه زير ميگويد که اين طور نيست.
پژوهشگران 133 پرونده بسته شده شکايت از طبابت نادرست را مرور کردند.
اين پروندهها حاوي 140 اشتباه جراحي منجر به آسيب بودند
که بيشتر آنها خطاهاي معمولي بود (91%)،
که يا به دست استاد جراح به تنهايي (69%)
يا همراه با دستيار (27%)
هنگام اعمال جراحي با پيچيدگي کم (84%( که به طور غيراورژانس انجام شد (83%)، اتفاق افتاد.
فقط 9% خطاها به طور اختصاصي ناشي از نقص دانش يا خطاي قضاوت بود.
جراحان باتجربه مسوول 68% خطاها هنگام اعمال جراحي پيچيده
و 74% خطاها هنگام اعمال جراحي روتين بودند ـ
تفاوت معنيدار نبود. بيشتر از نيمي از خطاها مربوط به پيچيدگيهاي بيماران از جمله آناتومي پيچيده يا جراحيهاي مکرر بود. (3)
رهنمود. از آن جا که فقط بخشي از خطاهاي پزشکي به شکايت به علت طبابت نادرست منجر ميشود، تعميمدهي اين يافتهها عملي نيست. ولي اين نتايج باعث ميشود که پزشکان را به فکر بيندازد:
آيا تجربه پزشکي منجر به خطرجويي(taking- risk) ميشود؟
آيا اين تمايل در پزشکان باتجربه وجود دارد که تمرکز خود را بر زمينههاي تخصصي خود از دست بدهند؟
قطعا ملزومات آموزش مداوم پزشکي و تجديد پروانه، يعني ابزارهاي اوليه آموزش پزشکان باتجربه، نقش بازدارندگيِ اندکي در اين باب دارند.
سوالي که براي نويسندگان مطرح ميشود اين است که آيا پزشکان باتجربه همانند خلبانان باتجربه نيازمند نظارتهاي منظم اختصاصي هستند يا خير؟
دادههاي برگرفته شده از مقالات طبي و جراحي نشان دهنده ارتباطي بين پيامدهاي خوب و تجربه در پزشکان بيمارستاني و خارج بيمارستاني است. روي ديگر سکه نيز به طور گستردهاي در نظر گرفته شده است و آن اين که پيامدهاي بد به طور عمده از بيتجربگي پزشکان نشات ميگيرد. مطالعه زير ميگويد که اين طور نيست.
پژوهشگران 133 پرونده بسته شده شکايت از طبابت نادرست را مرور کردند.
اين پروندهها حاوي 140 اشتباه جراحي منجر به آسيب بودند
که بيشتر آنها خطاهاي معمولي بود (91%)،
که يا به دست استاد جراح به تنهايي (69%)
يا همراه با دستيار (27%)
هنگام اعمال جراحي با پيچيدگي کم (84%( که به طور غيراورژانس انجام شد (83%)، اتفاق افتاد.
فقط 9% خطاها به طور اختصاصي ناشي از نقص دانش يا خطاي قضاوت بود.
جراحان باتجربه مسوول 68% خطاها هنگام اعمال جراحي پيچيده
و 74% خطاها هنگام اعمال جراحي روتين بودند ـ
تفاوت معنيدار نبود. بيشتر از نيمي از خطاها مربوط به پيچيدگيهاي بيماران از جمله آناتومي پيچيده يا جراحيهاي مکرر بود. (3)
رهنمود. از آن جا که فقط بخشي از خطاهاي پزشکي به شکايت به علت طبابت نادرست منجر ميشود، تعميمدهي اين يافتهها عملي نيست. ولي اين نتايج باعث ميشود که پزشکان را به فکر بيندازد:
آيا تجربه پزشکي منجر به خطرجويي(taking- risk) ميشود؟
آيا اين تمايل در پزشکان باتجربه وجود دارد که تمرکز خود را بر زمينههاي تخصصي خود از دست بدهند؟
قطعا ملزومات آموزش مداوم پزشکي و تجديد پروانه، يعني ابزارهاي اوليه آموزش پزشکان باتجربه، نقش بازدارندگيِ اندکي در اين باب دارند.
سوالي که براي نويسندگان مطرح ميشود اين است که آيا پزشکان باتجربه همانند خلبانان باتجربه نيازمند نظارتهاي منظم اختصاصي هستند يا خير؟
مواضيع مماثلة
» جراحي بدون زخم
» ترميم پارگي قلب بدون عمل جراحي
» جراحي مغز بدون بيهوشي و عوارض خطير آن
» توصيه به جراحي غير لازم براى سودجويي: دستگيري ۱۴جراح و كادر پزشكي
» ترميم پارگي قلب بدون عمل جراحي
» جراحي مغز بدون بيهوشي و عوارض خطير آن
» توصيه به جراحي غير لازم براى سودجويي: دستگيري ۱۴جراح و كادر پزشكي
صفحه 1 از 1
صلاحيات هذا المنتدى:
شما نمي توانيد در اين بخش به موضوعها پاسخ دهيد